Wikipedia

Search results

Sunday, August 28, 2011

Anomalya sa KawikaADS 2011

Sa mga bumubuo ng KawikaADS,


Sa kauna-unahang pagkakataon, ay bumaba ang respeto ko sa Uniberisdad ng Pilipinas na sa mahabang panahon ay kinilala ko bilang pinakamahusay na paaralan sa buong bansa.


Sa tootoo lang, hindi ako pinatulog ng dismaya sa naganap na KawikaAds Sabayang Pagbigkas. Hindi dahil sa hindi ang aming paaralan ang nagwagi kundi dahil sa maling diskarte at pamamalakad na ginawa ng inyong organisasyon sa ginanap na patimpalak. Wala sa hinagap na darating ako sa punto na magsusulat ng sentimyento dahil hindi ko ito nakagawian sapagkat alam ko na iba-iba ang panlasa ng manonood at mga hurado kaya nga may sinusunod na pamantayan. Ipinabatid ko na sa simula't simula pa sa aking mga estudyante na hindi ibig sabihin na kapag sila ay natalo ay hindi sila magaling. Maaring hindi lamang sila pumasa sa panlasa ng isang partikular na inampalan. Idagdag pa na nakatatak na sa puso at isip ko ang katotohanang ito sapagkat ako, na palagiang nakukuhang inampalan sa iba't ibang paligsahan pangkomunikasyon ay nakaranas nito dahil sa maraming pagkakataon ay nag-iiba-iba ang desisyon namin ng aking mga kapwa hurado. At ito ay iginagalang ng bawat isa. Ang mahalaga ay sinunod namin ang tuntunin at dikta ng aming kunsyensya.


Walang duda na napakagaling ng nagkampyong pangkat sapagkat bilang mambibigkas, tagapaglikha ng mga pyesa at nagtuturo ng iba’t ibang sining ng komunikasyon sa mga kumpetisyong pampaaralan, pandibisyon, panrehiyon at pambansa ay napukaw nila ang aking kamalayan sa mahusay nilang pagtatanghal. Hindi matatawaran ang ginawa nilang pagpapalutang ng damdamin sa pamamagitan ng pinagsama-samang boses, galaw, sayaw at iba pa. Kung itinanghal man silang kampyon sa kabila ng mga pagdududa, alegasyon o paratang ng pandaraya ay hindi nila iyon kasalanan sapagkat ibig sabihin nito ay pinayagan ninyo itong mangyari.Lagi n'yong tatandaan na sa anumang timpalak bigkasan, mapa-indibidwal o pangkatan man (pagbigkas ng tula, talumpati, sabayang pagbigkas, jazz chants, masinining na pagkukwento, debate, balagtasan atbp.) ang mekaniks o mga alituntunin ng kumpetisyon ang pinakamahalaga sa lahat sapagkat ito ang unang magiging basehan ng pagsali.


Hindi siguro lingid sa inyong kaalaman na ilang gurong tagapagsanay mula sa iba’t ibang paaralang kalahok kabilang ako ang lumapit sa ilan ninyong miyembro para ipaalam na lumabis sa itinakdang bilang ng kalahok ang ikalawang pangkat. Dahil ayon sa mekaniks na ipinadala ninyo sa aming paaralan na pinagbasehan namin ng paglahok ay 15-20 lamang ang bilang ng mag-aaral na pwedeng sumali sa kumpetisyon. Nakalulungkot na hindi n’yo agad ito nasolusyunan nang maaga habang hindi pa ipinahahayag ang resulta. Inantay n’yo pang umalma ang mga galit na manonood matapos ipahayag ang nagsipagwagi.


Paanong hinayaan n’yo pang umakyat ang ikalawang pangkat ng entablado gayong alam n’yo ng sa simula pa lamang ay labis na sila? Hindi ba’t bago ang kumpetisyon ay humingi na kayo on-line ng kumpletong talaan ng kalahok at kanilang gurong tagapagsanay? Sa mga updates ninyo pa sa e-mail ay inilahad n’yo pa sa inyong reminders na “Tanging ang mga istudyanteng nakasulat sa registration form ang siyang papayagang mga kalahok ng iskwelahan, hindi po papayagan ang mga substitute.”? Idagdag pa na bago ang kumpetisyon ay pinakilos pa ninyo ang inyong mga usherettes na bantay ng bawat kalahok na pangkat upang papirmahan sa mga estudyanteng kasali ang kanilang pangalan sa computerized attendance sheet na ginawa ng inyong grupo. At bago magsimula ang kumpetisyon, isa na namang kaanib ng inyong organisayon ang naglahad ng mekaniks sa lahat ng manonood sa tulong ng Power Point Presentation.


Sa aking paniniwala, mali rin ang paunang diskarte na ginawa ninyo na ang lupon pa ng inampalan ang pinagdesiyon n’yo sa problemang ito nang marinig ang ilang reklamo mula sa mga kalabang pangkat matapos magtanghal ang ikalawang kalahok. Ang masama pa, hindi naman nagpaliwanag ang sino man sa inampalan sa lahat ng manonood sa halip ay ipinagpatuloy pa ang kumpetisyon na naging dahilan ng mga batikos at protesta matapos ihayag ang resulta ng mga nagsipagwagi.


Totoong may kalayaan ang mga inampalan sa pagpili ng mga nagsipagwagi dahil subjective naman talaga ang paghuhusga sa anumang kumpetisyong pagkomunikasyon ngunit naunawaan ba ng mga hurado ninyong napili na hindi magiging patas ang laban? Kahit pa sabihing magkakasinggaling ang mga nagtuturo at mga kalahok, walang duda na makalalamang pa rin ang maraming miyembro kaysa kaunti. Una, malakas ang boses ng 23 sa 20. Ikalawa, mas marami rin ang magiging karater at ikatlo, higit na mapupuno at magagamit ng husay ang entablado. Hindi ba’t sa boxing nga eh may weigh-in pa bago ang laban at kinakailangan pang ipakita at idokumento sa ito sa publiko para lamang ipaalam sa kanila na patas ang magiging labanan?


Wala sanang alingasngas sa timpalak kung hindi lamang kayo nagkulang sa pagpapaliwanag sa simula pa lamang. Hindi ‘yung kung kailan na naihayag ang mga nagsipagwagi eh saka pa kayo nagpupumilit sa pagpapaunawa sa mga galit na galit na manonood na hindi na kayo pinakikinggan at nagmamadali nang umalis dahil sa dismaya. Mabilis naman kaming mga guro at tagapagsanay at kausap. Kung hindi n’yo nagawang i-disqualified agad eh sana ay tinanong n’yo kami mga guro at tagapagsanay kung payag pa rin ba kaming makipagtunggali o hindi. Kung payag ang lahat eh di walang sanang problema o alingasngas. Ang nangyari kasi sa pakiramdam namin eh nabalewala ang aming mga protesta na sa aming paniniwala’y pagbabalewala rin ninyo sa aming mga karapatan. Nakalulungkot ito ng todo sapagkat ang paligsahan pa naman ay isinagawa sa isang paaralang radikal pagdating sa karapatan.


Alam kong bata pa kayo at maaring hindi pa bihasa o sanay sa ganitong gawain, kaya't inilalahad ko san inyo ang suliraning ito na sana’y maging panuntunan n’yo sa mga susunod na kumpetisyon kahit hindi na kami sasali pa. Upang sa gayon ay hindi mabawasan ang inyong kredibilidad maging ng magaling na kagawaran at paaralang kumukupkop sa inyo. Lagi ninyong tandaan, ang kredibilidad na ito ang magtuturo sa inyo sa mga dapat ninyong kalagyan bilang mga responsableng mamahayag sa darating na panahon.


Sana'y maunawaan n'yo ako at huwag ipagsambahala ang ganitong suliranin sapagkat malilisya ang sinumang kabataang sasali sa inyong mga patimpalak kapag naulit ang ganitong senaryo. Unawain n'yo rin sana na hindi biro ang pagod, panahon at pera ang ginugugol sa pagsasanay ng mga estudyante.


Kayo ang gumawa ng batas pero kayo rin ang unang sumuway. Ito ba 'yung kaayusan na sinasabi niyo sa mga paalala n'yo sa e-mail? Eh bakit ang gulo ng pagtatapos? Nagtatanong lang!



Lubos na nagpapaunawa,


DENNIS B. LACSAM

"Ang Filipino ay Wikang Panlahat, Ilaw at Lakas sa Tuwid na Landas"

Sa ikalimang beses sa sunud-sunod na taon ay muli na namang nagwagi ang aming paaralan sa APEX Talumpatian na ginanap sa Laguna College noong ika-27 ng Agosto 2011. Bagamat wala ako sa kumpetisyon sapagkat lumahok rin ang aming paaralan sa paligsahan ng Sabayang Pagbigkas ng KawikaADS sa UPLB, natuwa ako sa balitang natanggap na nagpagtagumpayan ng aming mag-aaral na si Kenna Evangelista ng III-Science Curriculum ang kamyonato sa nasabing paligsahan. Narito ang kabuuan ng pyesa na kanyang binigkas na nilikha ng inyong lingkod.


"Ang Filipino ay Wikang Panlahat, Ilaw at Lakas sa Tuwid na Landas"

ni Dennis B. Lacsam

“Inaanyayahan ko kayo ngayon na manumpa sa ating mga sarili, sa sambayanan, walang maiiwan.”

Ito ang mga salitang binitawan ni P-Noy na umalingawngaw sa buong Luneta sa kanyang inagurasyon bilang ikalabinlimang Pangulo ng bansa. Mapithayang paanyaya sa wikang Filipino na humihimok sa buong sambayanan na sabay-sabay na kumilos at magsagawa ng magandang pagbabago para sa tagumpay ng isang bayang patuloy na nagbibigay ng buhay at pag-asa sa kanyang mga mamamayan.

Mga giliw kong tagapakinig, isang pinagpalang hapon sa inyong lahat.

Maliwanag ang paanyaya ng kasalukuyang Pangulo ng bansa sa ating lahat – samahan natin siya sa pagtahak sa tuwid na landas tungo sa isang bagong Pilipinas. Kung saan magwawakas ang pamumunong manhid sa mga daing ng taumbayan at maibabalik ang tadhana ng bawat isang Pilipino sa tamang kalagayan.

Bagamat suntok sa buwan para sa karamihan ang magandang adhikaing ito ni P-Noy, hindi mapasusubalian na tumagos ito sa puso at isip ng sangkapilipinuhan sapagkat malinaw at madamdaming itong binigkas sa Filipino na siyang wikang lunggati ng buong bayan.

Mga kababayan, marapat na maunawaan nating lahat na ang wika ay hindi lamang nagsisilbing simbolo ng ating pagkakakilanlan bilang mga Pilipino. Matibay itong kalasag ng isang bansa para sa kaunlarang pangkabuhayan, pangkapayapaan at pagkakaisa. Kung hahayaan lamang nating gamitin ito sa lahat ng aspeto ng ating buhay bilang mga responsableng Pilipino, hindi malayong maipapahayag natin nang tama ang mga ideya ng ating kaisipan at mapagsasama-sama natin ang ating mga gawa na siyang repleksyon ng ating kultura na pinakadaluyan ng kaalaman. Pakatandaan natin na malaki ang oryentasyon sa ating kultura at ang wikang tatak ng ating pagkalahi ang nagsisilbing mabisang kasangkapan sa pagpapabulas nito. Walang ngayong dahilan upang hindi tayo makabuo ng isang pambansang ideolohiya na magbibigkis sa ating mga Pilipino sapagkat matatanggap natin ang bawat isa sa kani-kanilang indibidwalidad, pagkakatulad at pagkakaiba. At kapag nangyari ito, maiiwasan ang dibisyon at mananaig ang nasyonalismo na ilaw at lakas sa isang tuwid na landas na pinapangarap nating lahat para sa kaunlaran at kabuhayan ng Inang-Bayan.

Mga kaibigan, nasa yugto na tayo ngayon ng tinatawag na Panahon ng Kaalaman o Information Age. Sa ganitong kalagayan, napakahalaga ang pagpapaabot, pagpapalitan at pagpapaunawa ng kaalaman o mga kaisipan upang makamit ang mithiing kaunlaran. Sabi nga ni Propesor Randy David, kailangan nating sanayin ang ating mga sarili na maglulan ng mga produkto ng kamalayan at iba’t ibang kaisipang hango sa maraming kultura. Mahalagang nakikipag-usap ang ating sarili’t katutubong wika sa mga wika ng ibang bansa, sa halip na ipinagwawalang-bahala ito sa maling paniniwala na hindi na ito akma sa makabagong panahon. Kaya’t sa halip na batikusin natin ang mga milyung-milyong kababayan ng bagong henerasyon na hindi kayang mag-Ingles sa mga pandaigdigang websites, social networking sites at blogsites, tulad ng Youtube, Facebook, Twitter, Multiply, blogspot, atbp., dakilain natin silang lahat dahil sa pamamagitan nila patuloy na umuunlad ang panitikang Filipino at nakikilala maging ang kultura ng ating bansa sa buong daigdig. Gayundin papurihan natin ang mga kababayan sa lahat ng panig ng daigdig na patuloy na nagtataguyod at nagsusulong ng mga websites na Filipinung-Filipino tulad ng WikiPilipino na isang bayanihang proyekto ng mga boluntaryong nagmamalasakit sa Pilipinas na naglalayong makabuo ng malawak, malalim, at makabuluhang pintungan ng karunungang magagamit ng bawat isang Pilipino saanmang panig ng mundo siya naroroon. Importanteng ipaalam lamang natin sa mga kababayan nating ito, na kaakibat ng mga pagbabagong ito sa pakikipag-komunikasyon at pagtuklas ng kaalaman ang hangganan at responsibilidad na dapat nilang unawain, intindihin at balikatin bilang mga responsableng mamamayan. Kailangan lang ipaunawa sa bawat isa sa atin na ang tunay na karunungan ay natatamo sa pamamagitan ng pagpapalawak ng kaalaman para sa kabutihang panlahat at hindi para sa kapahamakan ng kapwa, institusyon at mga bansa.

Mga minamahal kong kababayan, sa ayaw man natin o hindi, tayong lahat ay may malaking pananagutan sa bansang ito. Upang higit nating maunawaan ang ating kabuluhan bilang mga responsableng mamamayan, buhayin natin sa ating mga sarili ang kaisipang ikinintal ni Rizal sa El Filibusterismo sa pamamagitan ng mapangaraping kabataan na si Isagani na “Ang buhay na hindi iniukol sa isang dakilang layon, ay tulad sa isang bato na napatapon sa ilang at hindi na napasama sa pagbuo ng isang gusali.” Magnilay tayo, mga kaibigan. Pakalimiin nating lahat na sa pagsasakaturapan ng dakilang mithiin para sa pagtahak sa tuwid na landas ng kaunlaran at karunungan ng ating Inang Bansa, ang wika na kung minsa’y inaaba ng marami, ang siya ring wika na tatanglaw sa kultural na aspekto ng ating mga pagkatao at magtuturo sa mga dapat nating kalagyan sa mga darating na panahon. Panuntunan ito: isabuhay at isadiwa ang pagmamalasakit sa wikang Filipino. Simulan natin ngayon at buhayin ang tunay na Pilipino – sa isip, sa salita at sa gawa.

Friday, March 11, 2011

SPELLBOUND BY PHILANTROPY

To a child barely seven or eight years of age who competes in the San Pablo City Division Spelling Bee Contest, the word PHILANTHROPIST might not be easy to spell out. But if you would ask the child what that particular noun truly means, he can easily give his answer without fluttering an eyelash, for Mrs. Aurea Ticzon–Estiva, the competition’s perennial sponsor since it was launched in 1990 is a living example of the said word that implies benevolent love for humanity by focusing on the quality of life.

Without uncertainty, spelling bee contests encourage students to explore and study the etymology and usage of the English language, to acquire excellence in spelling skills and other educational pursuits and to provide an opportunity to meet and compete with their peers in an atmosphere of fun. However, these stimulating objectives will not be achieved if not for the enormous support given by the people like Mrs. Aurea Ticzon-Estiva.

Though she has led a privileged life in the United States, she has endeavored to step out of her comfort zone into the realm of civic-mindedness and philanthropy as a registered agent of the Seven Lakes Association of Southern California, Los Angeles. Through the years, she continuously gives financial and moral support to the Division of San Pablo City in the annual Division Spelling Bee Competition. Enthralled by the victorious and the beaming smile of triumph in her rousing career, she inspires the students to do their best by motivating them to reach for their biggest aspirations for she truthfully considers that goals are the fuel in the furnace of achievement. Her relentless assistance gives the division the energy and enthusiasm to continue the journey of spelling bee contest in achieving its underlying vision to a much higher perspective.

For sure, Mrs. Aurea Ticzon-Estiva’s altruism will not only delight spelling bee aficionados but will also ignite every single person’s heart to believe that like her, they can also be spellbound by the humanitarian act of philanthropy.

Thursday, February 24, 2011

16th San Pablo Cocfestival Street Dancing Music




Pyesta ng Niyog
Composed by Dennis Lacsam
Arranged by Michael Austria
Interprested by Divas of 16th of December Chorale


Drumbeat:

Pyesta... Bayle... San Pablo (2x)


Pyesta ng niyog sa aming lungsod
Buong bayan ay iindayog
Mawiwili sa panonood
Sa kultura ng aming handog

Magsasaya ang buong Pitong Lawa
Pabibilibin ang bisitang madla
Sa palabas na inihanda
Tiyak na mata'y luluwa


Chorus:

Hataw na sa Pyesta ng coco
Halika na't magsayawan tayo
Humataw na't ibigay ng todo
Tanggalin ang hiya't sa tugtog... ay sumabay tayo

Halika na sa Pyesta ng Coco
Namnamin ang sarap ng buko
Handa ng bawat isang San PableƱo
Buko pie, coco jam, pancit buko at nata de coco


Pagkatapos ng bayle sa labas
Sa gabi'y may makulay na palabas
Puno ng ingay ang buong plaza
Nagsasaya ang tao sa kalsada

Puno ang tenga ng musika
Ng mga bandang tunog ay masigla
Panay ang sigaw ay hiyawan
Kanya-kanyang gimik at pasiklaban


Repeat Chorus

Monday, February 21, 2011

Pambansang Wika: Matatag na Bansa

(Talumpating kinatha ni G. Dennis Lacsam na binigkas ni Kristine Grace Paras na nagkamit ng Unang Gantimpala sa APEX Talumpatian noong Agosto 2007)


“Upang mabuhay tayo sa kasalukuyang panahon, kailangan natin ng wikang dayuhan ngunit para mabuhay ng habampanahon, kailangan natin ng wikang katutubo na ating pagkakakilanlan.” Isang makatas na pahayag mula sa isang American Indian na magpapatunay sa tunay na kahulugan ng hindi maipagkakailang relasyon ng wika sa buhay ng tao.

Mga giliw kong tagapakinig, isang mapagpalang hapon sa inyong lahat.
Sa narinig n’yong pambungad na pahayag tungkol sa esensiya ng wika bilang sangay ng kultura, hindi mapasusubalian na ang relasyon nito sa ating buhay ay mananatiling magkaugnay. Kung ang wika ang sistema ng simbolo sa tinig at sulat na ginagamit ng tao sa pagpapatalas ng isip at damdamin para makaagapay sa kasalukuyang panahon, kailangan nitong dumanas ng mga pagbabago. Mga pagpababagong tutulong sa pagbulas nito upang makipagtagisan sa anumang wika sa daigdig.

Mga kaibigan, tandaan nating ang Filipino ang wikang hindi lamang sa tabloid at komiks mababasa gaya ng mga likha nina Mars Ravelo, Carlo Caparas at Nerissa Cabral. Matutunghayan din ito sa mga walang kamatayang panitikan tulad ng Noli Me Tangere ni Jose Rizal, Banaag at Sikat ni Lope K. Santos at Isang Dipang Langit ni Amado V. Hernandez, o sa mga tula at nobelang pam-Palanca nina Genoveva Edroza Matute, Rogelio Sikat at Edgar Calabia Samar at sa salin ng mga classics ng pandaigdigang panitikan tulad ng Hamlet ni Shakespeare ni Rolando Tinio. Ito ang wikang hindi lamang nakasulat sa mga polyeto ng mga kandidatong pulitiko at sa patalastas ng mga produkto. Ito rin ang wika sa mga aklat na nagbibigay-kahulugan sa esensiya ng katarungan, kabuhayan, batas at pamamahala. Ito ang wikang hindi lamang nagpapahayag ng lahat ng damdadamin gaya ng tindi ng pag-ibig, silakbo ng galit, simbuyo ng tuwa at pait ng lungkot. Ito rin ang wikang nakapagpapaliwanag maging ng pinakamaliit na detalye ng paggalaw ng atom at pag-expand ng universe. Sa maikling salita, ito ang wikang namumukod na katangian, kaakuhan, at kabansaan ng mga mamamayan ng Pilipinas.

Ang labanan ng Filipino at iba pang wika sa daigdig ay mananatiling walang katapusan. Unawain natin na bahagi ng anumang kultura sa daigdig ang panghihiram. Na ang wika bilang isa sa mga sangay nito ay kailangan ding dumanas ng mga pagbabago. Alalahanin nating walang wika sa daigdig ang nabuhay na hindi naramyuhan ng iba pang wika. Huwag nating hayaang masadlak ang Filipino sa tadhana ng mga wikang Ameridian tulad ng Quecha at Guarani na ngayo’y naghihingalo sapagkat hindi nakaagapay sa mga iba pang wika sa daigdig na patuloy na nakikipagtagisan sa Internet sa panahong ito ng World Wide Web. Iyan ang mas malalim na dahilan kung bakit kailangang payabungin natin ang wikang pambansa sa lahat ng aspeto ng buhay.

Mga kaibigan, mapagpupunan lamang natin ang kakulangan natin sa ating wika sa pamamagitan nang pagpapaunlad at pagpapabulas nito sa paggamit sa anumang larangan. Pakatandaan natin na tayo mismo ang kultura at ang wikang Filipino ang ating daigdig. At habang pinagyayaman natin ang ating wika at kultura ay nag-iibayo ang pagtingin natin sa ating mga pagkatao at nabubuo ang tinatawag na lunggati. Ang lunggating ito ang patuloy na huhubog sa kultural na aspekto ng ating mga pagkatao bilang Pilipino at magtuturo sa mga dapat nating kalagyan sa mga darating na panahon. Kaya’t dakilain nating lahat hindi lang ang walumpung milyong Pilipino sa buong kapuluan na nagsasalita ng wikang pambansa maging ang kababayan natin sa Amerika, Canada, Middle East, Australia, Asya at Europa, at iba pang panig ng mundo na gumagamit ng wika na ating pagkakakilanlan. Papurihan natin ang mga guro na nagtuturo ng Filipino at palakpakan natin ang mga banyaga na marunong magsalita o kaya’y nag-aaral ng ating wika. At higit sa lahat, kilalanin natin ang mga natatanging kababayan na patuloy na nagtataguyod at nagsusulong ng mga websites na Filipinung-Filipino sa Internet dahil sa pamamagitan nila nakaagapay ang ating wikang pambansa sa iba pang wika sa daigdig.

Mga minamahal kong tagapakinig, totoong malaki ang ginagampanan ng wika sa paghubog ng isang matatag na republika sapagkat malinaw na pinatutunayan nito na malakas ang pagkakaisa ng isang bansa kung may isang wika sapagkat sa pamamagitan nito, nagkakaunawaan ang mga mamamayan, lumalakas ang panitikan at patuloy na yumayabong ang kultura. Hindi marapat na maging sanhi ito ng ating pagkalito na sa kalauna’y maging pag-iwas sa paggamit rito. Alalahanin nating buhay ang wikang Filipino. Hindi ito isang bagay na nakasuspinde sa kawalan. Tandaan natin na sa pagbabago ng ortograpiya, yumayaman, lumalago, umuunlad, at nakaaangkop ang ating wika sa tawag ng panahon.

Ang katatagan ng isang bansa pakalimiin natin ay hindi lamang nakasalig sa wika na kanyang pagkakakilanlan bagkus ay sa kanyang mga responsableng mamamayan. Responsableng gamitin natin sa lahat ng aspeto ng ating buhay ang wikang salamin ng ating pagkalahi. Alalahanin natin ang sinabi ni Propesor Randy David na “Walang wikang umuunlad kung hindi ito naisusulat at nababasa at kung hindi ito sinasanay na maglulan ng mga produkto ng kamalayan at iba’t ibang kaisipang hango sa maraming kultura.” Kailangang makipag-usap ang ating sarili’t katutubong wika sa mga wika ng ibang bansa, sa halip na isantabi ito, sa maling pag-aakalang hindi na ito angkop sa bagong panahon. Sa gayon, tayo bilang isang bansa ay mabilis nang makakikilos tungo sa higit na intelektuwalisasyon at siyentipikasyon ng Filipino, ang ating tunay na wikang pambansa, na siyang ating intelektwal na kaakuhan.

“Sa Pangagalaga sa Wika at Kalikasan, Wagas na Pagmamahal Talagang Kailangan”

ni Dennis Lacsam


Matuling dumating ang pinangangambahan
Sinasaklot ng lagim itong kalikasan
Parang wikang pinagwaswasan ng kolonyal na kaisipan
Na matapos pakinabangan ay binalewala lamang.

Walang abog
Saganang bundok ay tinupok
mga punong malabay ay sinunog
Ginawang uling na panggatong
Sa maingay na makinarya na patuloy sa pagyabong

Walang habas
Kagubatan ay tinabas
Hinukay… pinatag… nilagas
Upang pamugaran at gawing sugalan ng mga ahas

Walang awa
Nilason itong dagat maging ilog at ang sapa
Dinamitang mapamuksa... nanalanta…
Lahat ng buhay kinawawa.

Walang humpay
Hangin naming nilalanghap unti-unting pinapatay
Maging anghel na walang malay
Sa sinapupunan ng isang nanay
Namimeligrong makasalba… isang paa ay nasa hukay.

Kayo nga, kayo ang magiting na ninunong pabaya’t sukaban
Na tanging dahilan nitong katampalasan
Kung bakit itong aming Inang Kalikasan
Ngayo’y nananaghoy, nagngangalit, at nagbabadya ng libong dusa’t kapighatian.

Umaalingawngaw ang tinig ni Baylen… nanunumbat… nang-uusig…

Ito ba ang lupang aming aangkinin
Na tira-tirahan ng apoy at talim?
Ito ba ang manang aming bubungkalin
Na sambuntong abo at nangangag libing?


Ito ba ang mundong hinila kung saan
Ng gulong ng inyong hidwang kaunlaran?
Ito ba ang bunga ng sining mo’t agham?
Ito ba ang aking manang kalinangan?

Iyan ba ang parang at iyan ang bundok
Na aming daratnang uling na at tuod?
Iyan ba ang wakas ng layon ng Diyos
Na ang unang tao ay abutan ng dulos?

Iyan ba ang bukid na walang naimbak
Kundi mga bungo ng mga kaanak?
Binaog ng inyong punlong makamandag
At wala ni damo na diya’y mag-ugat?

Kahubdan at gutom, isipang salanta,
Bigong pananalig at pag-asang giba:
Ito ba ang aming manang mapapala
Na labi ng inyong taniman at sumpa?

Sa sumbat ng mga inapo at lahing susunod sa inyo, ano ang isasagot n’yo?

Wikang Filipino’y gamiting instrumento
Palaganapin ang kamalayan sa mga pagbabago
Huwag hayaang maging mangmang ang isip ng isang tao
At maging hirati na lamang sa gawang makamundo

Itong wika’t kalikasa’y mananatiling magkaugnay
Bahagi ito ng kulturang sa atin ay gumagabay
Kalingain ng pag-ibig, pangalagaan nang buong-husay
Kasaganaan nito’y laging nasa mabunyi nating kamay.

Wika’t kalikasan mahalin at pangalagaan
Maningning itong biyaya ng Maykapal sa ating bayan.

15th Coco Festival Street Dancing Music

Indayog sa Pyesta ng Niyog
Composed by Dennis B. Lacsam
Arranged by Michael Austria
Interpreted by Leah Marie Hernandez


Bayle sa kalye ang buong Pitong Lawa
Nagpupugay sa D’yos na dakila
Nagkaloob ng niyog na biyaya
Puno ng buhay sa ‘sang nilikha

Imbay ng galaw ay sadyang masaya
Kulay ng suot ay pinasigla
Talagang nilikha bilang pampagana
Sa matang uhaw sa magaganda

Chorus:

Magsaya’t magyugyugan sa kalye
Sumabay sa mga nagbabayle
Kembot na’t padyak at makisali
Sa naiibang pistang kawili-wili

Hataw na sa sayaw sa kalsada
Sabayan ng indak ang trumpeta
Payabungin itong Mardi Gras
Kultura ng San Pablong naiiba


Harurot ng jeep ng gawang San Pablo
Tunog sa tenga’y nakakaengganyo
Disenyong makulay, pang-akit sa turismo
Kapag sumakay ay hindi ka kabado

Kung papasyalan itong aming bayan
Sagana sa yaman na pupuntahan
Magiliw ang tao at nagmamahalan
Nagkakaisa at nagtutulungan

Repeat Chorus 2x

Sumigaw at humataw ng todo
Makiindayog sa pyesta ng coco
Natatanging sayang San PableƱo
Coco-Festival ng San Pablo

Repeat 3x



(Repeat the Chorus 3rd stanza 2x)


CODA

Coco Festival (4x)

….. ng San Pablo

Wednesday, January 19, 2011

My Name's Etimology


Baby names info for Dennis:

* Gender: a boy name
* Syllables: 2
* # of Characters: 6
* Pronunciation: DEN-nis

Alternate Forms/Spellings:

* We currently have no alternate spellings of the name Dennis, but we are constantly updating our records!

Common Nicknames:

* Denny

Unintended Nicknames:

* None on record - but make sure the combination of first name and last name do not produce an unintended nickname!

Baby Names Popularity:

* As baby boy name in the U.S.: the 317th most popular name

* See the popularity of the baby name Dennis in the U.S.. Other countries: The name Dennis also used in other countries.

See the popularity of the baby name Dennis in other countries.

Products personalized with the name Dennis:

* Baby Baseball cards - complete with Dennis's name and photo!
* Personalized Toy Boxes - to store Dennis's baby toys.